07.12.1988

**Gisher** » 07 дек 2008, 09:04

Администрация сайта приносит свои соболезнования родным и близким погибших в результате землетрясения в 07.12.1988
Вечная память...

**Армине** » 07 дек 2008, 16:00

20 лет со дня землетрясения в Армении

Ровно 20 лет назад в 11 часов 41 минуту и 20 секунд случилась трагедия, которую запомнил каждый армянин. 7 декабря в 1988 году в Армении зоне землетрясения оказалось около 40% территории Армении, с миллионным населением. В течение 30 секунд весь город Спитак, 80% города Ленинакана, многие кварталы Кировакана и Степанавана были полностью разрушены.
В результате трагедии по официальным данным погибло свыше 25 000 человек. Зимой, при температуре 15 градусов мороза, 514 000 людей остались без крова, а 140 000 человек стали инвалидами. Полностью или в значительной степени были разрушены 21 город и райцентр, 324 села.
Вечная память всем погибшим в этой трагедии...

**Vard** » 07 дек 2008, 20:18

Присоединяюсь...
p.s. особенно Карену, интересно где ты сейчас, что с тобой... мы тебя часто вспоминаем(особенно как я боялась твоей сломанной ноги)) )...вечная память твоим близким и родным

пусть земля будет пухом для них...

**Mur-mur** » 10 дек 2008, 03:13

20 лет,а всё как вчера...этот день не забуду никогда

Քեզ համար Հայաստան
Քեզ համար նոր գարուն կգա,
Եվ պայծառ կշողաս նորից,
Ձմռան բոցից դու մահաբեր
Կհառնես ինչպես փյունիկ կրկին,
Հայաստան:

Կզնգա երգդ ամենուր,
Կուռ կամքով վեր կսլանաս,
Աստված պահի քո հողը սուրբ,
Ապրես հավետ ու երջանիկ,
Իմ սեր, Հայաստան:

Աշխարհը վշտակեզ ողբում է քեզ հետ
Եվ ձեռքն է մեկնում իր կորովի
Անկեղծ եբայրության,
Որ դու ապրես:

Ողջ աշխարհն է սատար դարձել,
Որ կանգուն ու անխախտ մնաս,
Տանջվել ես միշտ, դու նահատակ,
Մոռացված իմ ժողովուրդ, ապրիր,
Հայաստան:

Կբուժվեն քո վերքերը խոր,
Թե նույնիսկ դու միշտ անիծես
Քո բախտը չար, ուղիդ արնոտ,
Թող կանաչի ճամփադ լուսե,
Իմ սեր Հայաստան:

Ոսկյա արևը թող ժպտա մի բուռ քո հողին,
Հար ցնծա°, իմ Հայաստան աշխարհ,
Արցունքը քո սրբիր, թող հույսը քեղ օգնի,
Գոտեպնդվիր, իմ ժողովուրդ:

Թող հավատը քեզ չլքի
Փորձության քո ճանապարհին,
Թախծոտ ու սև քո աչքերում
Թող անմար ժպիտ շողա կրկին
Հայաստան:

Քո բախտին ինքդ տիրանաս,
Ձայնդ զիլ աշխարհում թնդա,
Աստված պահի քո հողը սուրբ,
Ապրիր հավետ ու երջանիկ
Իմ Ալ, իմ Կապույտ, իմ Արև,
Հայսատան: