Մարուշ Երամեան

**Harutin** » 19 июн 2011, 10:04

Մարուշ Երամեան

: Maroush Yeremean.jpg (8.86 кб) Просмотров: 407

**Harutin** » 19 июн 2011, 10:04

ԱՀԱ՛

1-Ահա՛ երկիրը ցաւի

եղեր էր որ
յովատակներ ամպերուն դէմ վրնջեն
եւ հովերուն հետ մրցին

անձրեւներն հանդերձ դառնան
կամ արեւը վարագոյր

եղեր էր որ
գիշերներու սահմանները ականուին
ցերեկները չքանան
կամ խօսքերը ծաղիկներու պէս թոռմին

2-երկիրն ահա տանջանքի

գիշերները վերագտան իրենց դերը
անքնութիւնն հսկելու

ցերեկները կը յօրանջեն
խճողումով

եւ երկիրն է անտառաթափ
ու գաղտնաթափ
չընթերցուած չցանկացուած

3-ինչո՞վ չափել տարածքները
ափէ ափ
ինչպէ՞ս վանել ոգիները վախերուն
ճգնութիւնը հալածելու
եւ հասնելու
եւ հասնելու

հաս - նե - լու -

բայց մարմինն այս սահման չունի
ափ չունի
հետեւաբար մոլորեցար
ուրացուեցար

ու վատնեցիր հասունացումը դժուար

4-բայց գիշերը
մոռացումը ետ կը կանչէ
յոգնած բառերուն վրայէն

եւ ցերեկը
կը ջնջէ ձայնը յուշերուն
գրուած մաքուր սաւաններուն
անքնութեան

5-մարմինն ահա մոռացումի
տարածքներով անսահման
-այդ սկիզբն էր -
յետոյ արդէն սահմանափակ
եւ ի վերջոյ
քարտէսներէն ջնջուած

երկիրն ահա մոռացումի
որովհետեւ
ամայացած

**Harutin** » 19 июн 2011, 10:05

ԲԻՒՐԵՂ[1]

Ա.

Անունդ կ՛իյնայ
վաղ աշնան տերեւի նազանքով
ու կը կորսուի
դառնալու պարարտ հողը ծնունդիս

Պիտի չծնէի ոչ եթէ չըլլար նախ անապատը
յետոյ ծովը
եւ անոնց ներհիւսումի կէտին
դուն
Բիւրեղ Տիկին

Չկաս մատեաններու մէջ կարեւոր
բայց գտայ քեզ
եւ քու մէջէդ է որ դիտեցի
թափառող եսս

[1] Սիւնեաց նահանգի Հացունեաց գաւառի այրի տիրուհին, որ իշխած է 620-ական թուականներուն, Հերակլէս Կայսրի Պարսկաստան արշաւանքներու շրջանին, որոնք կատարուած էին փրկելու համար Քրիստոսի գերի տարուած խաչափայտը։

**Harutin** » 19 июн 2011, 10:05

* * *

Բիւրեղ Տիկին
Հացեւանի պարարտ հողին մէջ մոռցուած
առեղծուած կը մտմտաս
կը լուծես
անծանօթ ես
ոչ ոք եկաւ վարագոյրներդ բանալ
եւ օրերուն քօղը կեանքէդ վերցնել
անուն մը չես գաղտնիք ես

գեղեցկագոյն իրերու մէջ թակարդուած
շղարշներով վիրակապուած
եւ ժպիտով ծարիրուած
կը սպասես

իսկ օրերը
բոյրի բխրուն սրուակի պէս կը կոտրին
տարտղնելով զգլխանքը անծանօթին

կաթիլ մը դեռ կը յամենայ
բոյնին կառչած

ցերեկներուդ մէջ մթագին
քնքշութիւնդ որպէս փարոս հեռակայ
անորոշի տարածքներուն թափառական
ուղեւորներ կը կանչէ

**Harutin** » 19 июн 2011, 10:06

* * *

Գիշերներուդ վարագոյրները չբացիր
նաժիշտներն իսկ մօտ չթողիր սնարիդ
մինակութիւնն էր քու միակ հոմանիդ
մինչեւ այն օրը դժխեմ
երբ նայուածքիդ մէջ ծորեցաւ
լաւան Կայսրին
բոցակրակ աչքերէն

Պիտի գար ան
քու ոտքերուդ փռելու սէր մը ամբարիշտ

կայսերական հմայքներով շղարշելու
ցանկութիւններն իր անուղի

սպասելու որ երթայիր նազանքով
ու բանայիր առագաստդ
գորգի պէս իր ոտքերուն

ճամբան հեռու էր սակայն
իսկ անցաբառն անծանօթ

արծիւն անգամ թեւաբախումով հսկայ
անցաբառը չէր բերած

իսկ դուն ովկիան փոթորկայոյզ
ոչ անջրդի ծարաւ տարածք

առագաստներ բացող մրրիկ
եւ ոչ թռչուն վանդակապատ

դուն լուռ ճաճանչ
թաքնուած լոյս

**Harutin** » 19 июн 2011, 14:45

ԿՈՏՐԱԾ ՀԱՅԵԼԻ

մեղեդին
որ մեզ կ՚ագուցէր
կորսնցուց իր խազերը
ու մնաց մերկ հովին պէս
որ կ՚ոռնայ քանիերորդ գիշերն ըլլալով
ու չի խաղաղիր

ցաւը կորուստիդ
սպասուած աշունն էր որ չեկաւ
անժամանակ եղաւ բերքը
եւ տտիպ

մեղեդին կը փնտռէ խազերն իր
կորսուած
որ չքակուի ագուցումը հոգիին
եւ աղաւնիները անբոյն մնացած
զոհ չերթան
թէեւ գիտեմ զոհեր պէտք են պահելու
ինչ որ կար ու եղեր էր
կարծես արիւնը խէժ ըլլար
ու կեանքը կոտրած հայելի