Մուշեղ Բաշյան

**Harutin** » 28 июл 2011, 17:27

Մուշեղ Բաշյան

: Moushegh Bashyan.jpg (6.35 кб) Просмотров: 829

Ծնվել եմ 1983-ին, Խնձորեսկում, ապրում եմ Երևանում:
2008-ին ավարտել եմ ՀՊՃՀ-ն (Պոլիտեխնիկ). մասնագիտությամբ էներգետիկ եմ ու աշխատում եմ իմ մասնագիտությամբ:
Գրելը ժառանգել եմ հորիցս, նա նույնպես ստեղծագործում է. գրում եմ դեռ դպրոցական տարիքից:

**Harutin** » 28 июл 2011, 17:27

Քո շուրթերի կիսաբացից...

Քո շուրթերի կիսաբացից
Իմ աշխարհն է կյանքով լցվել,
Քո շուրթերի կիսաբացից
Իմ խենթ սիրո արշալույսն է կրկին բոցվել:
Կարծես հավերժ քեզ եմ սիրել,
Կարծես ամեն համբույրիս մեջ քեզ եմ փնտրել,
Քեզ եմ գգվել կարծես ամեն իմ սիրո հետ...
Չեմ հասկանում, թե այս ի՞նչ է ինձ հետ եղել,
Թե ինչու՞ են իմ կործանվող հոգու բոլոր երկինքները բոցավառվել,
Թե ինչու՞ է ամեն անգամ քեզ տեսնելիս իմ մարմինը տենդում այնպես,
Կարծես հիմա սիրտս պիտի ինձնից խլես...
Ինչի՞ս էր պետք նորից այսպես խելագարվել,
Քո շուրթերի կիսաբացից...
Քո շուրթերի կիսաբացում
Ինձ համար մի նոր համբույրի երազ վառել,
Քո շուրթերի կիսաբացով այսպես գերվել,
Այսպես տարվել...
Այսպես անհույս ու անճամփա
Սիրահարվել...

30.11.07

**Harutin** » 28 июл 2011, 17:28

Համբույր

Քո լույսից մի շող
Դու ինձ նվիրիր,
Ու մի ափսոսա,
Ու մի համարիր,
Թե ավելորդ են
Ճաճանչները քո...
Շուրթերդ մեղմիկ
Շուրթերիս հպիր...
Ու մի վախեցիր.
Համբույրից ոչ-ոք
Դեռ չի մահացել...
Քո սիրտը` սրտիս,
Քո լույսը` լույսիս,
Համբերությունդ՝ համբերությանս
Նվիրաբերիր...
Ու մի հեռացիր...
Մի թող ինձ մենակ այս աշխարհի հետ,
Երբեք մի լքիր...

**Harutin** » 28 июл 2011, 17:28

***
Քո առավոտը երեկոյիս մեջ
Դանդա՛ղ պարուրիր
Մշուշով լույսե,
Երազով բուրիր,
Հոգիս համբուրիր
Ու մի թող քնեմ ես ամբողջ գիշեր...
Նվիրիր ինձ սեր,
Նվիրիր հույզեր,
Որ ես խենթանամ իմ իսկ երազից...
Ա՜խ, կյա՛նք իմ, լու՛յս իմ,
Թույլ տուր ինձ հալվել ձեռքիդ ափի մեջ,
Ու հետո...
Ըմպի՛ր կաթիլը սիրուս...
Թույլ տուր ինձ ձուլվել կրքիդ կրակին,
Ու մոխիր դարձած՝ փարվել քո կրծքին,
Թույլ տուր ինձ լինել քո ծաղկե շնչում,
Մերձենալ հոգուդ...
Ու անվերջ սիրել,
Անվերջ փայփայել մաշկդ մետաքսե,
Թույլ տուր քեզ սիրել...

**Harutin** » 28 июл 2011, 17:28

Հարց

Անզոր ճիչը կոկորդումս հասունանում,
Ու պատռում է երազներիս պատյանը նուրբ,
Նրա մասին մտածելն իսկ՝ մեղք է թվում,
Նա մաքուր էր, անբասիր էր, գուցեև՝ սուրբ...
Զգացածիս գույնն ու համը կհասկանա
Լոկ միայն նա, ով կկարդա հոգիս մի օր,
Ա՛խ, ո՞վ է նա... հրեշտա՞կ է, թե՞ սատանա,
Մինչ ե՞րբ պիտի փնտրեմ նրան մտամոլոր...

14.12.2007

**Harutin** » 28 июл 2011, 17:29

Մենք...

Ես,
Դու,
Երկու...
Մենք դեռ երկու,
Բայց արդեն մեկ,
Մենք դեռ կիսատ,
Բայց Ամբողջից հեռու ենք լոկ մի համբույրով...
Մենք դեռ ծիլ ենք,
Բայց կծաղկենք,
Մենք մեզանով մեզ կհղկենք,
Կծառանանք
Ու կհասնենք երկինքներին
Մեր երազի...
Ես,
Դու,
Երկու...
Սակայն հոգիս ինձ հուշում է,
Որ մեր Մեկը դեռ կհառնի երազներից,
Կպարուրի հոգիները մեր կիսավառ
Ու կվառվի ամբողջական մի կրակով,
Մե´ր կրակով...
Ես...
Դու...
Երկու...
Ճակատագրի կամքին հլու
Դեռ կփայլենք կամարում մեր երկինքների,
Դեռ կսփռենք ծիածանվող անուրջները
Մեր սրտերի,
Մեր մտքերի,
Եվ կլինենք անհաղթելի...

27.12.2007

**Harutin** » 28 июл 2011, 17:29

Մենախոսություն

Լինել... չլինել...
Լինել առանց քեզ...
Չլինել քեզ հետ...
Չլինել հոգուդ կայծակների մեջ,
Չլինել ինձ հետ...
Քեզ չսիրելով`
Ողջ տիեզերքում քեզ գերադասել,
Ու լքել նրանց, ովքեր սիրում են առանց սիրվելու...
Չլինել ոչինչ...
Դատարկ հույսերի դատարկված տոպրակ...
Խելագար վազքի ընթացքում դեմքիս
Մերթընդմերթ խփվող կաթիլների պես
Ես չեմ հասկանում, թե ու՟ր եմ ընկել,
Չեմ տեսնում էլ ինձ,
Չկա ոչ աշխարհն ու ոչ դու` կողքիս...
Ոչ մի տիեզերք ինձ չի պարուրում...
Ցնդել եմ:
Գիժ եմ:
Լացել եմ ուզում:
Չգիտեմ,
Հիմա ես ու՟ր եմ վազում...
Իմ տիեզերքում պայթյունի նման մի բան էր գվվում...
Խելագար եմ չէ՟...
Ձուլվել եմ քամուն
Ու հիմարի պես վազում եմ անդունդ...
Խելագար կյանքի խելագար ծնունդ...
Արթնանալ է պետք,
Սակայն չեմ կարող. արթուն եմ արդեն...
Ու գարուններս անէացել են...
Եվ իմ գարունը ես էլ չեմ տեսնում...
Կողակի՟ցս ես:
Է՟գս ես արդյոք
Ասա, գարունս որտե՟ղ ես պահել,
Կամ էլ ինձ լքիր
Ու գարունս ինձ կրկին կգտնի...
Լքիր ինձ...
Լքիր...
Լքիր ինձ...

**Harutin** » 28 июл 2011, 17:29

Կարոտ

Մեկը երևի
Բացել է հիմա դռները իր տան,
Քեզ է սպասում
Եվ ուշի-ուշով հետևում է իր տան ճանապարհին.
Մեկը երևի
Կարոտել է քեզ,
Եվ չի նկատում,
Թե իր կարոտից ինչքա՛ն թաքնված արցունք է կաթում...
Մեկը երևի
Վերցրել է հիմա
Այն քո նվիրած
Վարդագույն վարդի չորացած թերթիկն ու բույր է մուրում...
Մեկը երևի
Մենակ է հիմա...

**Harutin** » 28 июл 2011, 17:30

Աղոթք

Ես
Մոլորվել եմ
Ժամանակի մեջ...
Ներսս խարխուլ է,
Ներսս
Կարծես թե
Ինձնից հեռու է...
Ես
Մոլորվել եմ
Խեղդուկ, խենթացող
Իրականության
Ու իմ իսկ կյանքի
Ոլորաններում:
Անցյալիս հեռու
Հորատանցքերում
Հրդեհ եմ սարքել
Ու մոլորել եմ ինքս ինձ այնտեղ,
Որ էլ դուրս չգամ...
Հոգնած իմ շուրջը
Տիրող ամենից,
Ինչ ճիշտ է թվում`
Ես ջուր եմ ուզում,
Մի անարատ կում,
Եվ կրակի մեջ այդ ջուրն եմ փնտրում,
Սակայն` ապարդյուն...
Տե՛ր իմ,
Ընկե՛ր իմ,
Օգնիր ինձ չապրել,
Թե սա է կյանքը...
Օգնիր ինձ տխրել,
Թե այս ամենն է
Այնքան ցանկալի
Կյանքի բերկրանքը:
Աղոթքս քոնն է,
Զոհաբերում եմ
Մարմինս, հոգիս,
Ամենն ինչ ունեմ,
Ու փոխարենը
Մի բան եմ խնդրում`
Ինձ ջուր տուր մի կում...

**Harutin** » 28 июл 2011, 17:31

Քո ուղին

Դու խառնում ես թացը չորին,
Դու փախչում ես քո կյանքից,
Գիրկ ես բացում ամեն նորին,
Չես խուսափում տանջանքից...
Այն, ինչ քոնն է, դեն ես նետում,
Ցանկանալով ավելին,
Հոգուդ ամեն ճիչն ավետում
Քո ըստեղծած աշխարհին:
Թվում է քեզ, թե կարող ես,
Թվում է, թե կհասնես,
Սակայն ուղին քո աղոտ է
Ճամփեքդ` մութ ու անտես...
Չես հավատում քո աղոթքին,
Բայց ուզում ես, որ մաքրի...
Ի՞նչ ես դարձրել դու քո ուղին,
Ի՞նչ ես այսքան անհանգիստ...