Իմ փարվելու բանաձևը

(Գարունն եկավ և ականջիս տակ անունդ ճչաց,
Ես էլ որոշեցի այս մեղեդին պատմել քեզ...)
Մեր ափերի հպման կետից
Սկսվում է շոշափողը
Երջանկության կորագծի
Ու ավարտվում
Մեր այտերի հպման դիրքում...
Երբ դիպչում են երազներդ իմ ուսերին,
Այդ ժամանակ
Իմ ճախրանքը անխուսափ է
Իսկ վայրէջքս անկարևոր,
Որովհետև քո աչքերի դիտման կետից
Սկսվում է կորագիծը երջանկության...
Ու քանի որ ամեն դեպքում
Հրճվանքդ ակնբախ է,
Շուրթիդ գոգին ես կարդում եմ ժպիտներդ
Ու թերթում եմ իմ ծիծաղով.
Որովհետև ըստ էության
Մեզնից անկախ,
Մեր ափերի հպման կետից
Սկսվում է շոշոփողը
Երջանկության կորագծի...

Իմ կոպտության գաղտնավանկերում էլի սեր է քեզ

Դու ծնվելուդ պահին
արդեն ներել ես իմ բոլոր անփույթ արարքներս...
Թույլ տուր քո փոխարեն
շնորհակալ լինել նախնիներիդ
նման շռայլ ժառանգության համար...
Շնչելուդ պես հիշիր`
որ սիրում եմ քեզ:
Արտաշնչելուդ պես վանիր
հակառակ դեպքերը...
Իսկ հիմա լռիր,
Չէ՞ որ ամոթ է հանկարծ ծիծաղել ուրախությունից
այդքան բարձրաձայն...

Ոնց էլ վարվես

Քո հայտնության քառակուսի հավասարման բանաձևով
Գոյանում է իմ ժպիտի կորությունը...