Ես արդեն խաչի վրա եմ
Ես արդեն խաչի վրա եմ:
Լիակատար երջանկության,
Էքստազի հասնելու համար,
Մարդիկ, ձեզ մնում է միայն,
Որ ծարաված իմ ծուրթերին
Քացախով թաթախած սպունգ տաք:
Սակայն, անգամ մահվան մահճում,
Ինչ-որ մեկի թեթև ձեռքը չի իջեցնի կոպերը իմ,
Սակայն, անգամ լուռ շնթռած իրեն որջում,
Ինչ-որ մեկը պիտի բախվի իմ հայացքին:
Հա, ես պիտի լռեմ, անգամ,
Երբ վերքերս սկսեք լվալ
Դուք ջրածնի հիդրօքսիդով,
Դառը խոսքերի պատասխան
Ես պիտի տամ միշտ ժպիտով:
Սակայն երբեք ինչ-որ մեկի գրգռաճեղքը,
Դիպլոմները, ճառերը զիլ, անցյալը վեհ
Կամ կոշիկի երկար ճիտքը
Չեն կուրացնելու իմ միտքը:
Դուք ստոր, կամ արդար, ով էլ որ լինեք,
Ծամած-չհաշված կարծիքների դեմ
Սովոր եք հեզ-հեզ գլուխ խոնարհել:
Դուք հարազատ եք լոկ տոն օրերին,
Ճարտարախոս եք, բայց դատարկաբան,
Եվ բարդ ընտրության առաջ կանգնելով`
Պիտի միաձայն գոչեք. «Բարաբբան»: