NOSTALGIE
Որքա՜ն գիշերներ չեմ քնում արդեն,
Որ քո կարոտով տվայտեմ, սե՜ր իմ,
Մտորեմ անդուլ, թե ե՞րբ ես գալու,
Արբունքով լցնես օրերս նանիր:
.
Ողջ գիշեր ձյուն է մաղում վերևից,
Սառնաշունչ քամին դռներն է ծեծում,
Հոգիս փլվել է, լուր չունի քեզնից,
Ու խո՜ր կարոտն է իմ մեջ հեծեծում…
.
Դու կա՜ս: Ինձ համար, ա՜խ, դա էլ չէ քիչ,
Ու թե չեմ կարող քեզ սիրով վառել,
Երջանկություն քեզ, թեկուզ առանց ինձ,
Թող քեզ չհուզի սերս բնավեր։
.
Կարոտն էլ գուցե բավ է ինձ համար,
Սրտիդ մասունքը՝ շղթայված սրտիս,
Եվ անուրջների շարա՜նն անհամար,
Որ դեռ ապրելու ուժ են տալիս ինձ։
.
Սոսկ վայելքը չէ երջանկությունը,
Կարոտած հոգու սպասումն է դա,
Երբ սերն ուզում է գտնել ի՛ր բույնը,
Եվ դեռ ապրում են հույսե՜րը մեր տաք…
.
Ս. Մալխասյան 10.01.2019