СТАНЬ VIP
Европа на фоне переговоров о мире задумалась о возобновлении закупок российского газаВ давке на вокзале Нью-Дели погибли 18 человек, еще 10 получили раненияМексика намерена судиться с Google из-за переименования заливаЕвропа рассматривает вариант размещения на Украине 25-30 тыс. военныхЗападный бизнес готовится к возвращению в Россию - решающую роль сыграет победа сторонников ТрампаЗеленский подчеркнул, что не признает мирное соглашение, достигнутое США и Россией без участия Украины

Բանաստեղծություններ

В этом разделе запрещается писать русскими или латинскими буквами.
Այս բաժնում կարելի է գրել միայն հայերեն տառերով

Բանաստեղծություններ

Сообщение Армине » 05 сен 2008, 12:28

ԻՄ ՄԱՅՐԻԿԸ

Թե տխրում եմ, անմիջապես
Մայրիկիս մոտ եմ վազում,
Թե ուրախ եմ, հրճվանքս ես
Մայրիկիս հետ եմ կիսում:
Բարի, ժպտուն իմ մայրիկից
Չեմ թաքցնում ես ոչինչ:
Մայրիկն ասես գիտուն լինի,
Գիտե ամե´ն, ամե´ն ինչ:
Մի արև կա , մի երկինք,
Մի սիրտ կա ու մի լուսին,
Մի գեղեցիկ հայրենիք
Ու մի մայրիկ թանկագին:
Аватара пользователя
Армине
Супермодератор
Супермодератор

Բանաստեղծություններ

Сообщение Армине » 05 сен 2008, 12:29

ԱՆՁՐԵՎ

Անձրև, անձրև, ի՞նչ ես գալիս,
Ի՞նչ ես լալիս անդադար,
Ու գալիս ես, անվերջ գալիս.
Չունես հանգիստ ու դադար:
-Ես չեմ լալիս,
Ես չեմ լալիս,
Ես գալիս եմ այսպես հորդ,
Որ զովանան,
Որ հովանան
Ծիլ ու ծաղիկ, թուփ ու խոտ,
Որ լվացվեն,
Պայծառ բացվեն
Դաշտ ու արոտ, հանդ ու հերկ,
Ես գալիս եմ,
Ես գալիս եմ`
Ինձ հետ բերում երգ ու բերք:
Аватара пользователя
Армине
Супермодератор
Супермодератор

Բանաստեղծություններ

Сообщение Армине » 05 сен 2008, 12:30

ՄԵՐ ԼԵԶՈՒՆ

Մեր լեզուն... Մեր խիղճն է դա,
Սուրբ հացը մեր սեղանի,
Մեր հոգու կանչն է արդար
Ու համը մեր բերանի:

Մեր լեզուն ծուխն է մեր տան,
Մեր կշիռը աշխարհի մեջ,
Նա աղն մեր ինքնության,
Էության խորհուրդը մեծ:

Մեր լեզուն արյունն է մեր,
Արյունից ավելի թանկ,
Մեր բուրմունքն ու գույն է մեր,
Մեր լեզուն մենք ենք ու կանք:

Նա պիտի մեր առաջին
Ու վերջին սերը լինի,
Ինչ ունենք աշխարհում,
Որ այսքան մերը լինի:
Аватара пользователя
Армине
Супермодератор
Супермодератор

Բանաստեղծություններ

Сообщение Армине » 06 сен 2008, 00:38

Եթե
Եթե կարող ես անվրդով մնալ, երբ ողջ աշխարհը
Գլուխը կորցրել ու դրա համար քեզ է նախատում,
Եթե կարող ես ինքդ քո հանդեպ պահել հավատդ,
Երբ հարազատդ, ընկերդ, կինդ քեզ չեն հավատում,
Կամ թե կարող ես առանց հոգնելու սպասել ու սպասել,
Կամ էլ խաբվելով` ինքդ չխաբել,
Ատվելով` չատել,
Ու բարեգործի դիմակ չհագնել, իմաստուն տեսքով չշաղակրատել,
Եթե կարող ես երազներ հյուսել ու չստրկանալ դրանց հմայքին,
Եթե կարող ես մտածել, սակայն չդարձնել մտքերն իմաստը կյանքիդ,
Եթե կարող ես սառնասիրտ մնալ թե´ Հաղթանակի, թե´ Փորձանքի մեջ
Ու տարբերություն չդնել բնավ այդ երկու խարդախ ստահակների մեջ.
Եթե կարող ես տեսնել, թե ինչպես քո շիտակ խոսքը,
Խաբեբաները խեղաթյուրում են, որ հիմարներին ծուղակը գցեն,
Կամ թե ինչպես է կրակը լափում ողջ կյանքիդ գործը,
Ու չվհատվել, մոխիրներից քեզ մի նոր երգ հյուսել.
Եթե կարող ես ողջ ունեցվածքդ հավաքել մեկից
Ու բախտախաղի դնել` հույսերդ էլ հետը միասին,
Տանուլ տալ, հետո ամեն ինչ սկսել ամենասկզբից`
Չտրտրջալով, չբղավելով կորստիդ մասին.
Եթե կարող ես սրտիդ, նյարդերիդ ու մկաններիդ
Ծառայել ստիպել, երբ վաղուց մարել, անուժ են դարձել,
Այնքան, մինչև քեզ վերջին ուժերդ լքեն առհավետ`
Բացի Կամքիցդ, որ նրանց ասի.«Էլի´ դիմացեք».
Եթե կարող ես անաչառ մնալ, երբ ժողովուրդներ են քեզ հետևում,
Արքաների հետ սեղան նստելիս` խիղճդ չթողնես դռան ետևում,
Չգոռոզանաս, վերից չնայես ո´չ բարեկամիդ, ո´չ էլ թշնամուդ.
Եթե քեզ հարգեն, քո խոսքին անսան, բայց կուռք չսարքեն, չաստվածացնեն,
Ու թե կարող ես անդարձ սլացող րոպեի վաթսուն վայրկյանը լցնել
Արդար քրտինքիդ վաթսուն կաթիլով` չկորցնելով մի ակնթարթ իսկ,
Քոնը կլինի ամբողջ աշխարհը, նրա վրայի բոլոր գանձերը,
Եվ որ ավելին, շատ ավելին է` դու Մարդ կլինես, սիրելի որդիս:
Аватара пользователя
Армине
Супермодератор
Супермодератор

Բանաստեղծություններ

Сообщение Армине » 07 сен 2008, 02:27

Ռուբեն Հախվերդյան
ՁՅՈՒՆԸ ԻՄ ԵՐԳՆ Է ԵՐԳՈՒՄ

Ձյունը երկար սպասեց գիշերվա խորհրդին,
Մինչև լույսերը հանգան, ու ձայները լռեցին,
Ու հանկարծ գիշերվա մեջ ինչ-որ բան զրգնգաց,
Խենթի պես պարելով փաթիլներն իջան ցած:

Ձյունը գալիս է դանդաղ,
Ձյունը իմ երգն ե երգում,
Ձյունը իջնում է թեթև,
Ձյունն իմ հեքիաթն է պատմում:

Արծաթե թիթեռնիկներ
Պոկված կապույտ հեքիաթներից
Թևածելով իջան ներքև,
Երգով լցրին քաղաքը ծեր,
Ու երազկոտ կտուրներին բերին ճերմակ հանդարտություն,
Ու երազկոտ կտուրներին բերին ճերմակ հանդարտություն:

Ձյունը գալիս է դանդաղ,
Ձյունը իմ երգն ե երգում,
Ձյունը իջնում է թեթև,
Ձյունն իմ հեքիաթն է պատմում:

Ոսկեծամ գեղեցկուհի, առանց քեզ ես չեմ ապրի,
Առանց քեզ ձյունը ճերմակ, ա՜խ, շուտով կդադարի,
Հայտնվիր գիշերվա իրական հեքիաթում,
Որ մինչև լուսաբաց մեզ իր գիրկն է առնում:

Ձյուն, սպիտակ ձյուն, մեղքերիս մեր թողություն,
Սպիտակ ձյուն, իմ ճերմակ քնքշություն,
Սպիտակ ձյուն, իմ ճերմակ մանկություն:

Արծաթե թիթեռնիկներ
Պոկված կապույտ հեքիաթներից
Թևածելով իջան ներքև,
Երգով լցրին քաղաքը ծեր,
Ու երազկոտ կտուրներին բերին ճերմակ հանդարտություն,
Ու երազկոտ կտուրներին բերին ճերմակ հանդարտություն:
Аватара пользователя
Армине
Супермодератор
Супермодератор

Բանաստեղծություններ

Сообщение Армине » 07 сен 2008, 02:28

ՄԻԱՅՆ ԴՈՒ ՉՏԽՐԵՍ

Միայն դու չտխրես ու լաց չլինես,
Օրերը տխուր կանցնեն կգնան,
Քամիները չար, քամիները ցուրտ
Կխփեն դեմքիդ ու կհեռանան։

Ու մի քաղցր ձայն հեռվում կզնգա
Եվ հուշի նման քեզ այցի կգա,
Ու կղողանջի հեռվում քաղցրաձայն,
Ու՞ր ես դու գնում, իմ թափառական։

Անիմաստ է թափառելը,
Երբ հոգնել են քո ոտքերը,
Անիմաստ է թափառելը,
Երբ հոգնել են ճամփաները քեզանից...

Երգ իմ մոռացված,
Երգ իմ հեռացած,
Ես քեզ կորցրի ճամփին մոլորված,
Բայց գիտեմ, որ դու ետ կգաս կրկին,
Կլցնես սիրով իմ տխուր հոգին։

իմ հոգնած ճամփորդ, ու՞ր ես դու գնում,
Քայլերով մոլոր ու՞ր ես հեռանում,
Ու՞ր է քեզ տանում ճամփան անսահման,
Կանգ առ վերջապես, իմ թափառական։

Անիմաստ է թափառելը,
Երբ հոգնել են քո ոտքերը,
Անիմաստ է թափառելը,
Երբ հոգնել են ճամփաները քեզանից...
Аватара пользователя
Армине
Супермодератор
Супермодератор

Բանաստեղծություններ

Сообщение Hayuhi » 07 сен 2008, 13:38

Քեզանից հեռու

Մի նայիր այդպես՝
Իմ աչքերին օտար,
Ուր լողում է տառապանքը մի հին ազգի...
Սեղմիր ինձ կրծքիդ,
Ջերմագին այնպես,
Որ մոռանամ ջերմությունը հայրենիքիս...
Համբուրիր ինձ այնքան ուժգին,
Որ ամեն վայրկյան
Շրթերիս չթառի «Հայաստան» բառը...
Սիրիր ինձ, սիրիր մեղմ ու քնքույշ, անմնացորդ,
Որ չզգամ բուրմունքը հայրենի հող ու ջրի
Եվ չարտասվեմ ես կրկին...

Եվ ինձ հանիր հունից,
Վրդովիր այնպես,
Որ վերանա պատկերը
Սեգ սարերի մեր քարքարոտ
Բռնիր ձեռքս, սեղմիր այնքան ամուր,
Որ չտանեն ինձ
Վայրագ հողմերն անծանոթ...

Ա՜խ, իմ հեռավոր,
Իմ երազ, իմ սեր.
Քեզանով եմ դիմացել
Եվ դիմանում եմ
Թեկուզ օտարացած՝ երկար դարեր...
Пока дышу, надеюсь...
ЖИЗНЬ-ЭТО ХОРОШИЙ УЧИТЕЛЬ, НО ОЧЕНЬ ДОРОГО БЕРЕТ ЗА СВОИ УРОКИ...
Аватара пользователя
Hayuhi
забанен

Բանաստեղծություններ

Сообщение Hayuhi » 07 сен 2008, 13:43

Գիշերի լռությունը բաժակիս մեջ է,
Գիշերի լռությունը սենյակիս մեջ է.
Կարոտ է անունը նրա։

Ձյան մեղմությունը շուրթիս վրա է,
Ձյան մեղմությունը կոպիս ներքո է.
Ու Ձայն է անունը նրա։

Անհայտի շշուկը ինձ այնքան մոտ է,
Անհայտի շշուկը և՛ համ է, և՛ հոտ է.
Համբույր է անունը նրա։
Пока дышу, надеюсь...
ЖИЗНЬ-ЭТО ХОРОШИЙ УЧИТЕЛЬ, НО ОЧЕНЬ ДОРОГО БЕРЕТ ЗА СВОИ УРОКИ...
Аватара пользователя
Hayuhi
забанен

Բանաստեղծություններ

Сообщение Hayuhi » 07 сен 2008, 13:45

Մոմն արտասվում էր...
Բառեր չկային,
Մենք խոսում էինք առանց բառերի.
«Այնտեղ, որտեղ սրտերն են խոսում,
Բառերն հալվում են»։
Մոմը լալիս էր,
Մոմե արցունքը սահում էր ներքև
Եվ լճանում էր սեղանիս վրա,
Գծում պատկերներ, հետո մաքրում էր՝
Միանալով մոմն ի վար սահող
Այլ արցունքների ու... սառցակալվում...
Մոմն անձրևում էր,
Բայց դու գնացիր...
Չխոսեցինք, չասացինք բառեր,
Որոնք մոռացվեն.
Մենք լռում էինք.
«Այնտեղ, որտեղ հոգին է խոսում,
Խոսքերը զուր են»։
Մոմը հազիվ էր զսպում հառաչը,
Մոմը խոսում էր առանց բառերի.
Մոմե խոսքերը պետք չեն ոչ ոքի,
Իսկ այնտեղ, որտեղ արցունքն է խոսում,
Բառերն անզոր են... :34:
Пока дышу, надеюсь...
ЖИЗНЬ-ЭТО ХОРОШИЙ УЧИТЕЛЬ, НО ОЧЕНЬ ДОРОГО БЕРЕТ ЗА СВОИ УРОКИ...
Аватара пользователя
Hayuhi
забанен

Բանաստեղծություններ

Сообщение Hayuhi » 07 сен 2008, 13:51

Ես այս գիշեր


Ես այս գիշեր խենթ եմ դառել
Ծով մտքերիս մոլորակում.
Սերս այրող բոց է դառել,
Երգս վաղո՜ւց անմիտ ու լուռ.
Բոց կարոտից սիրտս այրված՝
Խենթի նման՝
Մերթ անտարբեր,
Մերթ անհամբեր,
Գլուխս առած ափերիս մեջ
Սլանում եմ ուղիներում
մութ, հոգեսպառ...

Ես այս գիշեր խենթի նման
Աղմկում եմ փողոցներում՝
Մութ գիշերվա գրկին փարված.

Եվ երգում եմ՝
Մենությունս.. :34: :6:
Пока дышу, надеюсь...
ЖИЗНЬ-ЭТО ХОРОШИЙ УЧИТЕЛЬ, НО ОЧЕНЬ ДОРОГО БЕРЕТ ЗА СВОИ УРОКИ...
Аватара пользователя
Hayuhi
забанен



Вернуться в Բանաստեղծություններ