Harutin » 24 мар 2011, 23:14
***
Քարը քարի գլխին նստել
Քարը քարին ճզմել,
Այդ իմ վիշտն է ոտքի ելել
Քարափները գրկել:
Իրար գրկել, չեն խռովել,
Իրար շատ են սիրել,
Տնավարի այսպես նստել,
Տնավարի լռել:
Ու լռել են, բայց չեն տխրել
Իմ վշտերը երբեք,
Քար ու քարափ, դուք փնտրեցեք
Ձեր արձագանքն իմ մեջ: