* * *
Թևաթափ այս երկիրը`
Մանկան դագաղի պես անհեթեթ,
Ասպատակում է հաղթական ճիչերով,
Եվ հրապարակը մեր կյանքն է:
Երեսպաշտության դիմակները թափված են ամենուր`
Հերթական ընտրությունից հետո
Պատերից նայող
Չընտրված թեկնածուների
Ուշացած – շողոքորթ ժպիտներով:
Գաղթականի իմ արյունը
Ծառս է լինում
Սպանդանոց քշված ձիու նման,
Որովհետև ես տեսնում եմ`
Գտածի կանխավայելումը` վաղվա օրը.
Ասֆալտին պսպղացող
Թուք է և ոչ թե ոսկեդրամ...

***
Երազում պարզված ձեռք,
Որ ուզում ես բռնել,
Բայց արթնանում,
Տեսնում ես հայելային անդրադարձդ`
Խումարդ,
Քո դեմքը` կիսախմած բաժակ անհեթեթ:
Շտապող մարդկանց ոտքերի տակ ճմլվող
Լիքը դրամապանակի մենակությամբ,
Միտքդ փնտրում է հենման կետ…
Այս աշխարհի ներկապնակին լղոզված
Գույները
Տեսանելի են միայն քեզ.
Ցերեկվա պայծառության մեջ քարացած
Դու անբառ ու համր
Լուսինն ես…

* * *
Մենակ են ծառերը,
Եվ մենակ է
Նրանց ճղակոտոր անող
Քամին…

* * *
Երջանկության, ճակատագրի,
ՙԿարելիի՚ ու ՙչի կարելիի՚
Ճանապարհը սալարկո'ղ քար,
Երջանիկ եղիր,
Երբ քեզ տրորում են…

* * *
Ես ինձ փնտրում եմ
Իմ փլատակների տակ
Ու չեմ գտնում.
Այնտեղ կապույտ երկինք է...

* * *
Ժամանակը սորում է մատներիս միջից,
Ափերս դատարկ ակնախոռոչներով ինձ են նայում.
Դու իմ ավազի ժամացույցն ես…

* * *
Ես ուզում եմ համբուրել ձեռքս,
Երբ մտածում եմ,
Որ դիպել է քեզ…

* * *
Հայացքս`
Լիքը գանձանակ նետվող
Մետաղադրամի նման խուլ,
Սահում է կրծքիդ բացվածքից,
Եվ մեղքն այնքան շքեղ է,
Որ համոզում է`
Սատանան հրեշտակ է եղել…

* * *
Իմ զգացողության երակներով
Հոսում ես դու
Իբրև մաղձ, թույն, սեր ու թրթիռ,
Կախաղանի ոսկե օղակ,
Որ ինձ կտրում երկրից
Ու տանում է երկինք,
Ու տանում է գետի նման`
Առանց հետ նայելու…