***
Այրւում եմ
իրիկնամուտի հրդեհի նման
Ցորեն արտի։
Ինձնից հեռացաւ սէրը՝
Ճերմակ ձեռնոցներ նետած։
Օ, ձմռան սառը խորշանք,
Ճաքած շուրթեր՝
Ցրտից, որը վրձնւել է պատին
Ու չի քերւում,
Որը նոտագրւել է խաւարին
Եւ չի լռում։
Ես այրւում եմ
Իրիկնամուտի նման,
Ինչպէս ընձուղտը՝
Կտաւի մէջ Դալլիի,
Որը սիրոյ հետ բնաւ կապ չունի,
Բայց նա էլ այրւում է
Յանուն սիրոյ։