***

Երբ քամին կորավ երկնի թավուտում,
Ծնվեց անձրևը
Եվ մերկացող ճյուղերին
Հիշեցրեց
Իրենց տարիքը:

***

Աշխարհը` լի լուրերի առատությամբ,
Աշխարհը` քար ու հողի բեռից կքած`
Փոքրիկ գերեզմանների ճիչ է դարձել,
Դարձել է արնաշաղախ տիկնիկների բողոք:

***

Իմ հոգու մեջ հազար երազ,
Ու ես` վերցրած հազար երազ,
Անցնում էի ճանապարհս,
Օրը հատնում էր,
Ու ճանապարհը չէր վերջանում:

***

Միակ ճշմարիտ երգն է սա.
Որ գրվելու է
Մատյանում տիեզերքի,
Մատյանում կյանքի,
Մատյանում դրախտի,
Եվ Նույնիսկ` դժոխքի,
Ճշմարիտ, ճշմարիտ եմ ասում:

***

Թե մահվան մասին չիմանար աշխարհը,
Գուցե հավերժ ապրե՞ր,
Գարուն-պատրանքը կդառնար մի դար,
Եվ ձկնորսները կձգեին առագաստները
Հեռավոր նավակների:

***
Մենք երդվեցինք աստվածներին,
Կյանքո՛վ երդվեցինք`
Հավերժ ապրել.
Օ՜, եթե հավերժ ապրեի՜նք...

***

Ամիսը մայրանում է,
Եվ ծերատված լուսինը
Լցվում է նորից:
Ամի՛սը գուցե ասի`
Կդառնա՞ նորից գարունը:

***

Եվ նրա համար,
Որ կյանքը փրփուր է,
Եվ նրա համար,
Որ հեշտ չէ ոչինչ,
Եվ նրա համար,
Որ շարունակում եմ ապրել,
Նորից ու նորից լցվում եմ լույսով:

***
Վաճառվում է,
Անօգնական և լքված մի խաղալիք,
Որ հնոցի թրծող քուրայից անջատվեց
Առանց սիրո
Սառած, ապակե աչքերով,
Վերջին կանգառը կորցրած
Մանկության սոսկալի երազի նման
Անընդհատ վերուվարում է այս Ցեցը,
Վե'րջ,
Այսուհե'տ,
Ապրելու հնարավորությունը տրվում է միայն
Խաշնարած-տնակյաց գավառացի նաիրուհիներին,
Եվ որպես շտապօգնության մեքենա`
Ուշանում է կյանքը,
Որովհետև Մեծ Արջի համաստեղության
Ծանր թաթը
Մղձավանջի պես մի հետք թողեց
Բիբլիական լուսնի
Միամիտ դեմքին,
Եվ մինչ դագաղագործի այցը`
Կյանքի ցուցանակին գրեցի`
> մայրուղու
Երկնաքարերից տուն են կառուցում,
Վաճառվում են աստղերը
Որպես անպետք խաղալիք,
Գալակտիկաները
Տրվում են վարձով...>>:

Ազատության ձեռքը

Որպես հսկա դոնդող`
Ազատությունը շարժվում է փողոցներով
Սատանային ընդառաջ,
Որի հզոր ՁԵՌՔԸ
Կատուներ է ցնկնում`
Ճանկռելու երկրիս դեմքը:
Խամաճիկներ որպես`
Ձկնաթելով կապված անշունչ տիկնիկներից
Սեփական ժխտման կրակ է թափվում:

Լուսանցքի այս երկրում
Անհավասար ամուսնությունների
Մակընթացություն է,

Եվ բիբլիական ծաղիկների հեզությունը
Օրհնում են միայն շնաճանճերը,
Վկա` սատանայի պոչը:
Լուսանկարվելու համար սեփական անձի
Տեսիլքը բավական չէ,
Քանի որ նկարչի աչքը ոսպնյակ չէ,
Եվ հարության ճանապարհին նստած են
Քաղցրածոր լեզվով ուրացող
Արևմուտքի մեղրոտված բոռորը: