ՎԱՀԱՆ ՎԱՐԴԱՆՅԱՆ

**Harutin** » 29 дек 2010, 10:42

ՀԱՆՃԱՐԸ

Որքան Երկինք, այնքան Հող...

**Harutin** » 29 дек 2010, 10:43

***

Մե՛կդ, որքան գեղեցիկ ես բաժանված

Աշխարհի բոլոր արարածների վրա...

Աստված մեկին ստեղծեց, հետո երկրորդին`

Մե՛կ դարձրեց և բազմապատկեց,

Եվ մենք չիմացանք, թե մյուսները նույնն են...

**Harutin** » 29 дек 2010, 10:43

ԱՆՇԱՐԺԸ

Մեկն է և չի բազմապատկվում,

Չի ածանցվում երբեք, չի շատանում թվով՝

Մահացյալն է.

Ենթադրի՛ր Աստծո կողքին…

**Harutin** » 29 дек 2010, 10:43

***

Կյանքը ճար ունի, մահն է, որ անճար է...

**Harutin** » 29 дек 2010, 10:43

***

Մարդ էր մահանում, ես էի` մեկ ուրիշ վայրում...

**Harutin** » 29 дек 2010, 10:43

***

Դուրսը մահացել է, միակ կենդանի բանը ես եմ

Ամայության ներսում:

**Harutin** » 29 дек 2010, 10:43

ՄԱՀՎԱՆ ՊԱՀԵՐ

Ես չգիտեի, որ այսպես է լինում…

**Harutin** » 29 дек 2010, 10:44

ՄԱՀԱՑՅԱԼԸ

- Մոլորվել եմ

**Harutin** » 29 дек 2010, 10:44

ԵՐԿՆԱՅԻՆ ՀԱՆԴԻՊՈՒՄՆԵՐ

Ամենքս մեր չափով տառապեցինք,

Երբ բաժանվեցինք...

**Harutin** » 29 дек 2010, 10:44

ԱՊՐԻ՛Ր

Քանի կաս, ապրի՛ր,

Երբ որ մահանաս, ասա՝ ես չէի, որ մեռա,

Մի՛ ընդունիր մահդ, ապրի՛ր…